Prezentacje odbywały się jednocześnie w kilku budynkach w salach wykładowych lub sportowych uniwersytetu. W końcu przyszedł dzień naszego pokazu i mimo, że mieliśmy pewną tremę występując po angielsku, szybko to minęło, ponieważ publiczność przyjęła nas bardzo ciepło. Żywo reagowali na przygotowane żarty językowe i nagrodzili nas gromkimi brawami. Po przedstawieniu każdy z jurorów mógł zadawać pytania, aby określić ilość punktów za każdy wymagany element. W naszym długoterminowym problemie, który nazywał się „Beacause I can”, ważne było, aby wkomponować działanie skonstruowanej przez nas maszyny w scenki i aby każda sekwencja działania. pojawiła się w odpowiednim momencie. Punktowane też było pokazanie przemiany emocjonalnej i strój. Miłym zwyczajem jest przekazywanie na karteczkach indywidualnych komentarzy sędziów już po występie. Wśród widowni nie zabrakło naszej partnerskiej drużyny z Jenks, spodobał im się nasz znak drużyny z Grubna i zabrali go ze sobą do Oklahomy.

Nieoczekiwanie na jednym z przedstawień spotkaliśmy założyciela Odysei Umysłu (1978) Samuela Micklusa, który opracował ten program, aby  zachęcać dzieci  i młodzież do kreatywnego rozwiązywania problemów.

Wyjazd nie byłby możliwy bez wsparcia Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotra Całbeckiego i Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz Powiatu Chełmińskiego, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni.