Nad ranem pierwszego września 1939 r. III Rzesza rozpoczęła atak na Polskę, realizując plan o kryptonimie Fall Weiss. Pierwsze bomby spadły na pozbawione strategicznego znaczenia miasteczko Wieluń, zabijając wielu cywilów i niszcząc składnicę tranzystorową na Westerplatte w Gdańsku, którą bronił oddział około 200 polskich żołnierzy pod dowództwem mjr. Henryka Sucharskiego i kpt. Franciszka Dąbrowskiego. 3 września Anglia i Francja wypowiedziały wojnę Niemcom, nie robiąc jednocześnie nic, by pomóc samotnie walczącej Polsce. Akt ten jednak przekształcił wojnę w konflikt światowy, do którego w następnych latach będą przyłączać się kolejne państwa. 17 września, wypełniając postanowienia paktu Ribbentrop – Mołotow, na Polskę uderzył ZSRS, czynem tym pieczętując możliwość skutecznej obrony armii polskiej. 28 września upadła Warszawa, 2 października Hel, a w nocy z 5 na 6 października skapitulowała pod Kockiem ostatnia duża jednostka Wojska Polskiego Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie gen. Franciszka Kleeberga. Choć państwo polskie upadło, naród i jego armia nadal walczyły przez 6 kolejnych długich wojennych lat. Niestety koniec wojny na skutek geopolitycznej decyzji Wielkiej Trójki przywódców USA, ZSRS i Wielkiej Brytanii oznaczał dla Polski początek kolejnego komunistycznego zniewolenia, ponieważ nasz kraj znalazł się w sowieckiej strefie wpływów, w której był przez przeszło 40 lat, aż do 1989 r.