Na zajęciach została przedstawiona historia Grobu Nieznanego Żołnierza na placu marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Ideą przyświecającą autorom projektu grobu było uczczenie pamięci poległych w walce o niepodległość. Grób zaliczany jest do narodowych świętości, symbolizujących największe ofiary i poświęcenie w walce za ojczyznę.

Pomysł powstania grobu narodził się  po I wojnie światowej we Francji. Pierwszy na świecie Grób Nieznanego Żołnierza powstał w Paryżu w 1920. Równolegle z Francją utworzono podobne miejsca w Wielkiej Brytanii.

W Polsce Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie powstał w 1925 pod kolumnadą Pałacu Saskiego. 2 listopada tego roku do grobu złożono zwłoki bezimiennego żołnierza, sprowadzone pociągiem, z Cmentarza Obrońców Lwowa. Pociąg, który przejeżdżał  przez wiele miast w Polsce  był witany z honorami przez ludność, która tłumie wylegała na trasę przejazdu by uczcić swego bezimiennego obrońcę.

Po upadku Powstania Warszawskiego grób uległ poważnemu uszkodzeniu w wyniku wysadzenia go  w powietrze przez niemieckich saperów, którzy realizowali rozkaz Hitlera by Warszawę zrównać z ziemią, jako kara za to, że ośmieliła się podnieść rękę na Niemców. Ponownie został odbudowany i odsłonięty w 1946r. Obecnie stanowi trójarkadowy fragment ocalałej kolumnady Pałacu Saskiego. W latach 1990–1991 wystrój grobu częściowo zmieniono, przywracając mu zafałszowany przez komunistów wygląd. Przy grobie płonie wieczny znicz i służbę pełni warta honorowa żołnierzy Wojska Polskiego.

Piotr Sołtysiak